Wybudowany przez Henniga Berndta von der Goltz pałac należy do pereł architektury na całym Pojezierzu Drawskim. Otoczony malowniczym parkiem pałac wybudowano w latach 1722-1726 w stylu barokowym. Fasada budynku zwrócona jest w kierunku drogi biegnącej przez wieś. Po obu stronach ogromnego dziedzińca położone są oficyny, a kompleks budynków gospodarczych wzniesiono równolegle do drogi krajowej nr 20, prowadzącej z Czaplinka do Złocieńca. Na dziedziniec wchodziło się niegdyś poprzez bramę posiadającą filary z profilowanymi głowicami, na których ustawione były posągi geniuszy trzymających tarcze herbowe. Według mitologii rzymskiej geniusze byli półboskimi istotami, które opiekując się mężczyznami, kierowały ich losem i zapewniały szczęście. Budowla pałacu składa się z trzech zasadniczych części. Centralna część zbudowana przez Henninga Berndt von der Goltz (1722-1726) na planie podkowy z tarasem od strony wschodniej. Południowe skrzydło zbudowane zostało przez ówczesnego właściciela posiadłości Heinricha Augusta von Arnima na planie prostokąta w 1796 r. Północne skrzydło zbudowane zostało przez Hartwiga von Bredow na początku XX w. również na planie prostokąta z łącznikiem do części centralnej. Najstarszy centralny korpus pałacu posiada dwie kondygnacje, podobnie jak skrzydło południowe. Wszystkie części budowli są podpiwniczone. Piwnice korpusu centralnego mają stropy klasztorno-krzyżowe, skrzydło południowe stropy kolebowe, a północne Klein’a.Korpus centralny zwieńczony jest dachem mansardowym, a skrzydła boczne dachami naczółkowymi.Szczególnie atrakcyjnym elementem tego zabytku jest znakomicie zachowana, osiemnastowieczna więźba dachowa, którą można obejrzeć po wejściu krętymi schodami na strych. Goltzowie wznieśli pałac z ogromnym rozmachem, zgodnie z kanonami ówczesnej mody. Poza funkcją mieszkalną pałac miał też reprezentacyjny charakter. Na parterze znajduje się trzybiegowa klatka schodowa z balustradami bogato zdobionymi ornamentami roślinnym i naturalnej wielkości posągami rzymskich legionistów, które dziś można podziwiać w Muzeum Regionalnym w Szczecinku. Rolę reprezentacyjną pełnił również salon posiadający wyjście na taras. Dzisiejsze malowidła zdobiące sufity i ściany tego salonu wykonano na początku XX w.Wyobrażenie pierwotnego, osiemnastowiecznego wyglądu pałacowych wnętrz dają dość dobrze zachowane kominki. Pierwszy znajduje się w salonie muzycznym i posiada obramowanie paleniska opracowane w marmurze, w kształcie podkowy. W sąsiednim salonie zwanym niegdyś myśliwskim, a później jadalnią, znajduje się oryginalny kominek składający się z paleniska i nadstawy z wizerunkiem psa. W kolejnym salonie znajduje się trzeci kominek wyłożony ręcznie malowanymi holenderskimi kaflami z 1726 r., które ozdobione są alegorycznymi scenkami rodzajowym. Ciekawostkę stanowi fakt, że od strony parku budowla pałacu wyposażona była w zewnętrzne schody rozchodzące się w połowie kondygnacji na boki, o czym świadczą ślady oporów arkad. Fragment do dziś zachowanych schodów zewnętrznych pochodzi z 1900 r.
