W minioną sobotę w ramach 71 Henrykowskich Spotkań Kulturalnych w niezwykłej scenerii Pałacu Siemczyno zakończył się projekt „Kultura od Kuchni”, realizowany w ramach Programu EtnoPolska – inicjatywy, której celem jest pielęgnowanie i wzmacnianie lokalnej tożsamości kulturowej. Wydarzenie było pięknym zwieńczeniem wspólnej pracy mieszkańców Gminy Czaplinek, pasjonatów tradycji oraz zaproszonych gości. Wśród prelegentów znaleźli się m.in. dr Wacław Idziak, znany z działań na rzecz aktywizacji lokalnych społeczności, oraz mieszkańcy gminy, którzy na co dzień pielęgnują swoje dziedzictwo – nie tylko w sercach, ale też w kuchni i codziennych rytuałach. Pod opieką Aliny Karolewicz powstał wyjątkowy spektakl na żywo, oparty na rozmowach z mieszkańcami. Były to autentyczne opowieści o rodzinnych potrawach, wspólnym gotowaniu, świątecznych smakach i przepisach przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Wiele osób nie kryło wzruszenia – starsi uczestnicy wracali myślami do lat dziecięcych, kiedy dom pachniał świeżo upieczonym chlebem, a cała rodzina zbierała się przy stole. W ich oczach można było dostrzec zarówno radość, jak i nostalgię – za czasami, w których kultura nie potrzebowała reklamy, bo była naturalną częścią codzienności. W drugiej części wydarzenia odbyły się warsztaty praktyczne, które przyciągnęły zarówno starszych, jak i młodszych uczestników. Można było ulepić własnoręcznie pierogi, zaśpiewać tradycyjne pieśni, nauczyć się haftowania, stemplowania makatek, a nawet tworzenia firlejek. Był to czas nie tylko nauki, ale też wzruszających rozmów, dzielenia się historiami i śmiechu. Wielu starszych uczestników z dumą opowiadało o tym, jak kiedyś wyglądały przygotowania do świąt, jak babcie przekazywały wnuczkom sekrety kuchni i rękodzieła. „Kultura od Kuchni” to nie tylko projekt – to podróż w czasie, która uświadamia nam, jak silnie jesteśmy związani z miejscem, z którego pochodzimy. Jak smaki, zapachy i melodie potrafią przywołać najpiękniejsze wspomnienia z dzieciństwa. Dzięki takim inicjatywom nie tylko zachowujemy tradycję, ale również uczymy się ją rozumieć na nowo – przez wspólne przeżywanie i tworzenie. To wydarzenie pokazało, że dziedzictwo kulturowe żyje – w nas, w naszych opowieściach, w potrawach, w pieśniach i rękodziele. A kiedy spotyka się pokolenia przy wspólnym stole – dzieje się magia.
Zdjęcia oraz tekst dzięki uprzejmości Michała Olejniczaka
