Konferencja OZE w Siemczynie – 16 marca 2012 roku
Sprawozdanie z konferencji pt.: „Rola Onawialnych źródeł energii w ekologicznej, energetycznej i regionalnej polityce”
W czwartek i piątek 15 i 16 marca odbyła się konferencja naukowa poświęcona Odnawialnym Źródłom Energii. Organizatorem było Henrykowskie Stowarzyszenie w Siemczynie, a honorowy patronat sprawowali:
– Wiceminister Ochrony Środowiska – dr Stanisław Gawłowski
– Wicemarszałek Województwa Zachodniopomorskiego – Andrzej Jakubowski
– Starosta Drawski – Stanisław Cybula
– Burmistrz Czaplinka – Adam Kośmider
– Burmistrz Drawska Pomorskiego – Zbigniew Ptak
– Burmistrz Kalisza Pmorskiego – Michał Hypki
– Wójt Gminy Ostrowice – Wacław Micewski
– Wójt Gminy Wierzchowo – Jan Szewczyk
– Burmistrz Złocieńca – Waldemar Włodarczyk
– Prezes LGD Partnerstwo Drawy – Krzysztof Zacharzewski
W dniu poprzedzającym konferencję odbyło się zamknięte zebranie panelowe, mające na celu wypracowanie stanowiska na temat projektu nowej ustawy „O odnawialnych źródłach energii” przedstawionej w końcu ubiegłego roku przez Ministerstwo Gospodarki. Ustawa ta, m.in. przewiduje silniejsze wspieranie mniej opłacalnych technologii jak np. fotowoltaika, która ma otrzymywać dwukrotnie więcej zielonych certyfikatów. Jednak z powodu bardzo krytycznych uwag ludzi nauki, finansów i przedsiębiorców projekt ten ministerstwo wycofało. Także uczestnicy zebrania panelowego projekt ustawy ostro skrytykowali, a jeden z nich wyraził się nawet, iż projekt nadaje się jedynie do „przemiału”. W wyniku gorącej dyskusji („zdania uczonych są podzielone”) powstała lista propozycji pod adresem nowej ustawy, która zostanie przesłana do Ministerstwa Gospodarki.
16 marca w zespole pałacowo-folwarcznym w Siemczynie zebrało się ok. 150 osób z terenu całego powiatu drawskiego, reprezentujących administrację i strefy gospodarcze. Konferencję otworzyli panowie Bogdan i Zdzisław Andziak.
Pierwszy z referatów wygłosił dr Jacek Janiszewski Przewodniczący Rady Programowej Forum Gospodarczego Stowarzyszenie Integracja (były minister rolnictwa w rządach Hanny Suchockiej w 1993 r. i Jerzego Buzka w latach 1997-1999, poseł na Sejm III kadencji), który przedstawił ocenę polityki Unii Europejskiej i Polski w stosunku do odnawialnych źródeł energii (OZE).
Bardzo interesujące było wystąpienie dr Jana Wiesława Dubasa z Jeleniej Góry, który jest nie tylko naukowcem, lecz także rolnikiem, a mówił o doświadczeniu wynikającym z piętnastoletniej praktyki uprawy tzw. roślin energetycznych. Rośliny te z jednej strony stanowią alternatywę wobec paliw kopalnych, z drugiej natomiast ich uprawa zwiększa dochodowość rolnictwa. Produkcja odnawialnych surowców energetycznych przynosi znaczne korzyści lokalnym społecznościom, poprawia stan środowiska naturalnego oraz zwiększa bezpieczeństwo energetyczne. Na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku w USA i w Europie przebadano ponad dwa tysiące gatunków roślin, spośród których wybrano i zalecono do uprawy kilkadziesiąt. Większość z nich może być uprawiana również na glebach marginalnych. W wyniku realizacji przyjętej przez Sejm RP w 2001 r. „Strategii rozwoju energetyki odnawialnej”, wzrósł udział energii odnawialnej w bilansie energii pierwotnej do 7,5% w 2010 r. ( w tym udział biomasy wynosi ponad 90%).
Udział energii odnawialnej w bilansie energii pierwotnej w skali kraju zwiększył się z ok. 2,5% do 7,5% w roku 2010. Ze względu na ograniczone możliwości wykorzystania drewna opałowego z lasów, drewna odpadowego z przemysłu drzewnego, czy też słomy z rolnictwa, konieczne stało się zakładanie plantacji roślin energetycznych.
Najbardziej popularnymi roślinami energetycznymi są: wierzba (plantację tej rośliny posiada właśnie dr Dubas), trzcina energetyczna (miscant), rdest sachaliński, topinambur (słonecznik bulwiasty), amarantus, róża wielkokwiatowa, śluzowiec (malwa), perz wydłużony zbitokłębkowy oraz wiele innych gatunków. W ostatnim czasie rewelacją okazał się burak energetyczny, który jest zmodyfikowaną odmianą buraka cukrowego, dający plony 60-70 ton/ha. Część tych roślin podlega spalaniu w urządzeniach energetycznych (bezpośrednio lub w postaci peletów i brykietów) dając ciepło i prąd, część natomiast poddana jest procesom fermentacyjnym, w wyniku których wytwarza się metan, alkohol lub olej, będące paliwami wykorzystywanymi w różnych urządzeniach energetycznych.
Kolejnym prelegentem był prof. Adam Cenian Kierownik Zakładu Fizycznych Aspektów Ekoenergii w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku. W swoim wykładzie „Quo vadis energetyko? Dlaczego małe (i rozproszone) jest piękne i bogate?” wskazał na zalety tzw. kogeneracji, czyli jednoczesnego wytwarzania energii elektrycznej i użytkowej energii cieplnej. Ze względu na mniejsze zużycie paliwa daje ona duże oszczędności ekonomiczne i jest korzystna pod względem ekologicznym. Odmianą kogeneracji jest mikrogeneracja, czyli rozproszone wytwarzanie energii. Na zachodzie Europy coraz częściej montuje się instalacje do przydomowej produkcji prądu, które składają się z mikroturbiny gazowej zasilanej metanem, produkujące jednocześnie prąd elektryczny i ciepło. Turbinę taką uruchamia się w ciągu kilkunastu sekund. Źródłem gazu może być biogazownia lub gazogenerator, i taki układ jest nie tylko w pełni autonomiczny, lecz także najbardziej przyjazny środowisku. Dzięki wytwarzaniu ciepła równolegle z energią elektryczną zmniejszeniu ulega emisja zanieczyszczeń i substancji szkodliwych, gdyż kogeneracja zwiększa o 30% stopień wykorzystania energii zawartej w paliwie.
W swoim wystąpieniu prof. A. Cenian zwrócił też uwagę na konieczność racjonalnego podchodzenia do OZE, gdyż na razie nie da się także uniknąć budowy w Polsce elektrowni atomowej.
Bardzo interesujące było wystąpienie Wojciecha Łukaszka dyrektora Ekoenergia – Ola Łukaszek p.t.: „Bioelektrownia ELECTRA – polska technologia na europejskie energetyczne Eko-wyzwanie”. Firma, którą kieruje prelegent, zajmuje się całokształtem zagadnień bioenergetyki i biogazownictwa, a w szczególności badaniem przydatności biomasy oraz projektowaniem, budową i zarządzaniem bioelektrowniami i biogazowniami. Aktualnie projektuje się 14 elektrowni, w tym najmniejszą o mocy 1,8 MW (w Niegosławcach) i największej o mocy 5 MW. Instalacje te będą jednymi z najnowocześniejszych na świecie, a mamy powód do dumy gdyż technologia jest polska, a jednym ze współautorów jest W. Łukaszek.
Kolejny referat wygłosił doc. dr inż. Waldemar Gostomczyk z Politechniki Koszalińskiej – „Modele rynku biomasy energetycznej”.
Przed przerwą obiadową dołączył do grona znamienitych gości Andrzej Jakubowski Wicemarszałek Województwa Zachodniopomorskiego, który przedstawił informację o dofinansowaniu inwestycji w OZE z Regionalnego Programu Województwa Zachodniopomorskiego.
Po przerwie obiadowej tematykę konferencji kontynuował Paweł Szwarc Prezes AgroEnergoGaz z Warszawy – „Ryzyko w inwestycjach biogazowych – doświadczenia inwestora”.
„Dofinansowanie inwestycji w OZE” było przedmiotem wystąpienia Jerzego Sarnowskiego Zastępcy Prezesa Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Szczecinie.
W dziedzinie fotowoltaiki, w sposób niezwykle interesujący, kontynuował konferencję przedstawiciel firmy SOLARWORLD, jednej z największych firm fotowoltaicznych na świecie.
Bardzo interesujące było wystąpienie Marcina Wasy Prezesa Zarządu „Energa Wierzchosławice” Sp. z o.o. oraz Łukasza Świątka Dyrektora firmy GEORYT SOLAR.
Otóż w Wierzchosławicach, z których pochodził Wincenty Witos, zbudowana została w 2011 r., zaledwie w sześć miesięcy, farma fotowoltaiczna (elektrownia solarna) o mocy 1000 kW. Udziałowcem spółki która ją użytkuje jest w 100% gmina. Odbiorcą prądu jest TAURON POLSKA ENERGIA. Aktualnie spółka uzyskuje 475 zł za sprzedaż 1 MWh prądu. Na wysokość uzyskanej ceny ma wpływ: cena zakupu prądu przez TAURON i wartość zielonych certyfikatów. Przewiduje się, że cena sprzedaży jednostkowej prądu będzie rosła. Prognozowane dochody, przy nasłonecznieniu szacowanym 1300 h/rok, to około 750 tys. zł rocznie.
Inwestycja kosztowała 8,6 mln zł, z czego 50% pochodziło z programu operacyjnego woj. małoposkiego, a drugie 50% z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Gminny udział to wniesienie do spółki gruntu pod elektrownię i wzmocnienie kapitału założycielskiego. Gmina zamierza w najbliższym czasie („Czas to pieniądz” – konkurencja nie czeka!) zwiększyć moc elektrowni do 10 MW, dzięki czemu uzyska przychód roczny 7,5 mln zł. Władze gminy liczą na nowe możliwości dofinansownia inwestycji związanych z OZE. Innym sukcesem gminy jest zainstalowanie w 40 prywatnych domach zestawów solarnych podgrzewających wodę, sfinansowanych częściowo z funduszy unijnych. W planach jest też odwiert geotermalny.
Fabryka GEORYT SOLAR zbudowana została w Tarnowie przez GEORYT Krzysztof Witkowski. Wytwarza ona moduły fotowoltaiczne w oparciu o urządzenia światowych liderów tej branży. Już obecnie w tej fabryce produkuje się panele fotowoltaiczne o łącznej mocy na poziomie 25 MW rocznie. Do produkcji modułów fotowoltaicznych wykorzystywane są ogniwa krzemowe firm o wysokiej i niepodważalnej renomie. Produkowane tu moduły posiadają certyfikaty CE.
Były jeszcze dwa ważne i interesujące referaty:
– Henryka Gruszy – Dyrektora Centrum Bankowości Biznesowej Banku Zachodniego WBK, który prezentował możliwości finansowania tego typu inwestycji.
– Tomasza Cibora Prezesa Ulma Construction Polska. Przedstawił on sposoby organizowania budów z zastosowaniem żelbetonu, jak np. budowa zbiorników do biogazowni, których koszty mogą być znacząco obniżone przy zaangażowaniu własnej inwencji.
Prezentowanie referatów zakończyło się o godzinie 18.00, a po nich rozgorzała dyskusja, która zapewne trwałaby do północy, gdyby nie sprawnie kierujący konferencją Pan Bogdan Andziak. Konferencja zakończyła się o godzinie 19.30.
Na temat wyżej omówionej konferencji podano do publicznej wiadomości materiał filmowy w TVP3 Szczecin w dniu 16.03.2012 r. o godz. 21.45 oraz Telewizji Gawex w dniu 16.03.2012 r. w głównym wydaniu informacji wieczornych.
Ponadto ukazał się artykuł w Głosie Koszalińskim w dniu 21.03.2012 r. i 23.03.2012 r. w dodatku Głosu Koszalińskiego w Głosie Szczecineckim, a także w „Echach znad Drawy i Gwdy”, Kurierze Czaplineckim i Drawskiej Gazecie Powiatowej.
Autor: Wiesław Krzywicki
