XX. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XX Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 16 grudnia 2017 r. w Sali Kamiennej Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie. Otworzył je Zdzisław Andziak (Prezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie) witając zebranych gości, których naliczyłem ok. 110. Spotkanie poprowadził zaś (jak zawsze bardzo dynamicznie i sprawnie) Bogdan Andziak, współdziałając w tym z Aliną Karolewicz. W części merytorycznej ks. dr Jacek Brakowski wygłosił prelekcję pt. „Posługa ss. Franciszkanek w Salezjańskim Ośrodku Wychowawczym im. św. Jana Bosko w Trzcińcu”. Ta wyjątkowo zasłużona placówka wychowawcza powstała na początku lat dziwięćdziesiątych ub. wieku dzięki wielkiemu zaangażowaniu Zofii Langowskiej i pierwszych pracujących tam osób. Prelegent mówił jak trudne były początki tej pracy i jak wiele problemów trzeba było rozwiązać. Dokumentował swoją prelekcję zdjęciami i dokumentami związanymi z Ośrodkiem w Trzcińcu. Ks. dr Jacek Brakowski SDB jest salezjaninem, dr historii, rzeczoznawcą Ministerstwa Edukacji Narodowej ds. podręczników szkolnych z historii; zajmuje się historią najnowszą, historią Zgromadzenia Salezjańskiego w Polsce, martyrologią duchowieństwa polskiego w czasie II wojny światowej, historią Kościoła w PRL oraz naukami pomocniczymi historii. Od 2000 r. pracuje jako katecheta, nauczyciel historii oraz wychowawca, nauczyciel dyplomowany. W 2007 r. ukończył studia podyplomowe w Instytucie Badań Edukacyjnych MEN w Warszawie w zakresie organizacji i zarządzania w oświacie. W 2008 r. ukończył podyplomowe studia w zakresie Pedagogika resocjalizacyjna z elementami pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej na Uniwersytecie im. Kazimierza Wielkiego w Bygdoszczy. Od 2015 r. certyfikowany specjalista kynoterapii (praca z psem w edukacji i z osobami niepełnosprawnymi). Członek towarzystw naukowych: ACSSA (Associazione Cultori Storia Salesiana) oraz Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego. Po tej prelekcji odbył się piękny występ Zespołu Muzyki Chrześcijańskiej „SELA” z Czaplinka pod kierownictwem Bartka Michalczyka. Zespół śpiewał pieśni adwentowe gospel. Nazwa zespołu – Sela to słowo biblijne, które pojawia się w psalmach, a oznacza przerywnik, chwilę na refleksję. Wielogłosowa, pełna radosnej energii, muzyka Gospel nie tylko unosi wykonawców, ale i publiczność. Mimo, iż zespół istnieje dopiero od ok. roku osiągnął już bardzo wysoki poziom artystyczny, więc słuchacze nie szczędzili mu wielu hucznych i entuzjastycznych braw. Gospel jest rodzajem chrześcijańskiej muzyki obrzędowej (sakralnej), mającej swój początek w XIX-wiecznej kulturze czarnoskórych mieszkańców Stanów Zjednoczonych. W muzyce tej dominuje wokal, a teksty mają charakter chrześcijański. W czasie przerw publiczność miała okazję obejrzeć powarsztatową wystawę prac plastycznych zrealizowanych w ramach programu „Działaj lokalnie”, którego współorganizatorem jest Lokalna Grupa Działania „Partnerstwo Drawy i Lider Wałecki” (Prezes Krzysztof Zacharzewski).
XIX. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XIX Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 18 listopada 2017 r. Jak zwykle otworzył je Prezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie Zdzisław Andziak, który ciepło przywitał licznie zgromadzonych gości, przedstawił program dnia oraz jego wykonawców. Natomiast Bogdan Andziak i Alina Karolewicz sprawnie pokierowali dalszym przebiegiem spotkania.
Jako pierwszy wystąpił mgr Krzysztof Kowalski, archeolog i muzeolog, kustosz, Kierownik działu Archeologii w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Jego zainteresowania badawcze skupione są na młodszej epoce kamienia oraz dziejach badań i zbiorów archeologicznych na Pomorzu Zachodnim. Jest autorem, współautorem oraz redaktorem kilkudziesięciu publikacji naukowych w Polsce i za granicą. Jest członkiem redakcji „Materiałów Zachodniopomorskich, Seria Archeologiczna”. Za zasługi dla rozwoju regionu został uhonorowany Srebrną Odznaką Honorowego Gryfa Zachodniopomorskiego. Przedstawił on multimedialną prezentację pt.: „Mołtowo słodko-gorzki smak odkrywania losów utraconych zbiorów muzealnych na Pomorzu.” Była to niezwykła opowieść o powtórnym odkryciu zaginionych skarbów archeologicznych.
Otóż w maju 2016 r. na starym wysypisku, w lesie koło niewielkiej wsi Mołtowo w gm. Gościno k/Kołobrzegu, przypadkowo znaleziono drobne zabytki archeologiczne. Zaalarmowani przez mieszkańców wsi archeolodzy z Muzeum w Szczecinie odkryli, iż jest to część cennych zbiorów Stadtmuseum (Muzeum Miejskiego) w Szczecinie. Przewiezione je tu, do pałacu starej junkierskiej rodziny von Braunschweig, by zabezpieczyć przed zniszczeniem w czasie bombardowań Szczecina w czasie II wojny światowej. Według muzealnej dokumentacji było tego 10 dużych skrzyń, liczących dużo zabytków. To co znaleziono na wysypisku to tylko drobna część tego, co tu trafiło w 1942 roku. Z relacji muzealnika Bolesława Jędrzejewicza, który był tu na wakacjach w 1947 i 48 r. wynika, że w pałacu, który nie był mocno zniszczony, znajdowały się jakieś zbiory muzealne, z których część zabrał on do muzeum w Płocku i wciąż one tam się znajdują. Podczas prac archeologicznych w Mołtowie znaleziono ponad 500 zabytków, z czego 450 to monety ze skarbu odkrytego w latach 30-tych ub. wieku w Gryfinie. Wśród pozostałych są fragmenty skarbu z epoki brązu, mające ponad 3 tys. lat – ozdoby i części narzędzi. Są też znaleziska późniejsze (z okresu rzymskiego) – zapinki, ozdobne agrafki i bransolety. Dla archeologów są to przedmioty bezcenne.
Kolejną prezentacją był film pt. „Krajobraz mojego miasta” przygotowany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa we współpracy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który zwraca uwagę społeczeństwa na problemy chaosu reklamowego i właściwego planowania przestrzeni miejskiej, a nawet wiejskiej. W filmie oprócz szeregu rozwiązań dotyczących powierzchni reklamowych są też wskazówki odnoszące się do małej architektury, rynków, miejsc handlowych, estetyki ulic oraz zieleni miejskiej. Można było zobaczyć w tym filmie wiele przykładów rozwiązań wartych wprowadzenia także w naszej gminie. Film zaprezentował z krótkim wprowadzeniem kierownik OT NID ze Szczecina mgr Waldemar Witek.
Po tych prezentacjach odbył się koncert chóru „Canto Libero” z Drawska Pomorskiego. Kieruje nim i dyryguje od 2006 r. Ewa Gadzina – pedagog, muzyk, dyrygent, animator kultury. Na co dzień – jest nauczycielką muzyki w szkołach w Drawsku Pom. i Nowym Worowie. Jej życiową pasją jest muzyka chóralna. W Złocieńcu i Drawsku Pom. jest znaną animatorką kultury, która od ponad 27 lat prowadzi placówkę upowszechniającą naukę gry na instrumentach i naukę śpiewu. Chór Kameralny „Canto Libero” powstał w 2004 roku przy Ośrodku Kultury w Drawsku Pomorskim. Chór koncertuje na wielu uroczystościach o charakterze państwowym, religijnym oraz rozrywkowym, zarówno na terenie gminy Drawsko Pom., jak i poza jej granicami. Z powodzeniem występował również w Niemczech i Czechach. Chór ma w dorobku wspólne koncerty z takimi gwiazdami polskiej estrady jak: „Gang Marcela”, „Skaldowie”, Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz. W listopadzie 2014 r. chór został uhonorowany tytułem „Zasłużony dla Gminy Drawsko Pomorskie.” W marcu 2015 r. „Canto Libero” zadebiutował na antenie telewizji TVP Szczecin. Chór ma również na swoim koncie dwie nagrane płyty – jedną z kolędami, a drugą ze standardami muzyki rozrywkowej. Najnowszym osiągnięciem „Canto Libero” jest nagroda główna – Grand Prix” VI-go Festiwalu Muzyki Chóralnej, który odbył się w dniu 24 września 2017 r. w Sławie. Każdy z występów chóru „Canto Libero” uczesnicy XIX Henrykowskich Spotkań Kulturalnych w Siemczynie nagradzali gromkimi brawami i zapewne zapadnie on w ich pamięci jako piękne, wzruszające przeżycie.
Ostatnim z wydarzeń XIX Henrykowskich Spotkań Kulturalnych w Siemczynie był wernisaż Ewy Kamińskiej-Mikołajczyk z Drawska Pomorskiego. Jest ona członkinią Grupy „art4art” i Oddziału Koszalińskiego Związku Plastyków Artystów Rzeczpospolitej Polskiej. Ukończyła Liceum Plastyczne w Koszalinie i mówi o sobie: „… z wykształcenia jestem plastykiem. Z wyboru i zamiłowania malarką. Myślę, że na moją twórczość wpłynął fakt, że urodziłam się w Drawsku Pomorskim, przepięknej krainie jezior, łąk i lasów, które stanowią inspirację do moich obrazów. Maluję kwiaty, martwą naturę, pejzaże marynistyczne i miejskie.” Swoje prace prezentowała na wielu wystawach w Polsce i za granicą, a także w Pałacu w Siemczynie przy okazji różnych wydarzeń kulturalnych. Obrazy artystki znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
XIX Henrykowskie Spotkania Kulturalne w Siemczynie zapewne sprawiły ich uczestnikom, a było ich ok. 100, wiele radości i wzruszeń, wzbogacając przy tym wiedzę o naszym zachodniopomorskim regionie.
XVIII. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 14 października 2017 r. w sali koncertowo konferencyjnej (Kamiennej) oraz sali rekreacyjnej (Ceglanej) Zespołu Pałacowo-Parkowego z folwarkiem w Siemczynie. Na spotkaniu zgromadziło się ok. 160 osób. Spotkanie rozpoczęli Prezesi Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie Zdzisław i Bogdan Andziakowie. Przedstawili Oni zawiadujących tym spotkaniem, czyli Stowarzyszenie „Stacja Kultura” i Miejską Bibliotekę Publiczną z Bornego Sulinowa oraz osoby z nimi związane. Nie mogąc uczestniczyć osobiście w tym wydarzeniu, nad czym ubolewam, posłużę się, dzięki uprzejmości Pani Iwony Gajewskiej-Tranbowicz, Dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bornem Sulinowie, krótką notką jej autorstwa prezentującą pokrótce co tak niezwykłego tym razem się działo. Na to spotkanie kulturalne „…złożyły się 3 inicjatywy: montaż słowno-muzyczny pt. Spotkanie z Osiecką, wernisaż z wystawą malarstwa Longiny Malinowski oraz koncert kameralny na fortepian i skrzypce. W spotkaniu uczesniczyło wielu znakomitych gości w tym: Renata Pietkiewicz-Chmyłkowska – Burmistrz Bornego Sulinowa, Dariusz Czerniawski – Przewodniczący Rady Miejskiej w Bornem Sulinowie, Adam Kośmider – Burmistrz Czaplinka. Po uroczystym powitaniu wszystkich gości przez Gospodarza obiektu – Bogdana Andziaka, zaprosiliśmy do obejrzenia i wysłuchania autorskiego programu inspirowanego życie i twórczością Agnieszki Osieckiej. Narrację prowadziła Lucy von Schickendantz (dokonała wyboru tekstów i zadbała o stronę merytoryczną przywoływanych treści) i Iwona Gajewska-Tranbowicz (przygotowała scenopis i wyreżyserowała spotkanie). Występ wzbogacono o akcenty muzyczne w wykonaniu Bartosza Kniazia na saksofonie, Szymona Bielki na gitarze, śpiew Ewy Brojek-Polakowskiej i Julii Białkowskiej oraz recytację, której podjęli się Wiktoria Łozińska, Marta Kątny oraz Roland Schlamberger. Publiczność owacjami nagrodziła tę część wieczoru. W ferworze gratulacji i wielu ciepłych słów przeszliśmy do Sali Ceglanej na spotkanie z malarstwem sztalugowym Longiny Malinowski. Oficjalne otwarcie wystawy rozpoczęła krótka prezentacja artyski przez Iwonę Gajewską-Tranbowicz w formie tradycyjnej i Lucy von Schickendantz w poetyckiej. Zbiegło się to z podarowaniem jednego z obrazów przez Longinę państwu Andziakom. Sytuacja wzruszyła szczególnie obdarowanych, gdyż obraz przedstawia portret wnuka Gospodarzy, uchwyconego w momencie mozolnej pracy z książką podczas jednej z edycji Henrykowskich Dni w Siemczynie. Trzecia część spotkania przyjeła formę czysto muzyczną. Koncert fortepiaonowo-skrzypcowy Anny Mendonca i Anny Kalety ostatecznie uświetnił całe przedsięwzięcie. Widzowie oddali swoje uznanie dla niezwykłości koncertu owacjami na stojąco. W miłej, pełnej wzajemnego zadowolenia i satysfakcji gości i gospodarze spotkania pożegnali się, życząc sobie kolejnej tak wspaniałej uczty dla ducha.” A ja dotąd ubolewam, że mnie tam nie było i jedynie o atmosferze i pięknie tego wieczoru wnosić mogę z rozmów uczestniczących w nim przyjaciół i ze zdjęć, których poniżej wybór prezentuję.
XVII. Henrykowskie Spotkania Kulturalne oraz VII. Europejskie Dni Dziedzictwa
XVII Henrykowskie Spotkania Kulturalne
VII. Europejskie Dni Dziedzictwa
XVII Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 16 września 2017 r. w sali koncertowo-konferencyjnej (Kamiennej) Zespołu Pałacowo-Parkowego z folwarkiem w Siemczynie po 3-miesięcznej, tzw. wakacyjno-urlopowej, przerwie. Na spotkanie przybyło ok. 120 uczestników. Chodząc wśród gości i rozmawiając z nimi, bądź przysłuchując się ich rozmowom, odniosłem wrażenie, że ta trzymiesięczna przerwa sprawiła, iż wszyscy z wielką radością zagościli ponownie w gościnnych progach Pałacu Siemczno. Słyszałem głosy mówiące, że „…to fajnie znowu tutaj być i uczestniczyć w wielowymiarowej uczcie duchowej.” Jaką zatem ucztę przygotowało nam tym razem Henrykowskie Stowarzyszenie w Siemczynie wraz z przyjaciółmi ze Złocieńca i okolic? Tematem wiodącym tego popołudnia i wieczoru były zagadnienia związane z migracją. Jakże nam bliskie wątki. Jednak tym razem nie było mowy o tym co dzieje się współcześnie i budzi wiele kontrowersji, zresztą jak zawsze, gdy mowa o przesiedleniach. Prelegenci, i wystawy prezentowane tego dnia, skupili się głównie na migracji Polaków w latach 40-tych XX wieku. Spotkanie otworzyli Prezes i Wiceprezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie, Panowie Zdzisław i Bogdan Andziakowie, przedstawiając licznie zgromadzonej publiczności zaproszonych prelegentó oraz towarzyszące im wystawy. Pierwsza wystąpiłą Pani Katarzyna Lisiecka, pracownik Archiwum Państwowego w Koszalinie Oddział w Szczecinku. Zaprezentowała ona temat pt. „Szli na zachód osadnicy.” Temat niezwykle bliski sercu wielu przybyłych, gdyż to właśnie oni, ich rodzice, a niekiedy dziadkowie byli owymi osadnikami, którzy stali się nowymi mieszkańcami Ziem Pomorza Zachodniego i Pojezierza Drawskiego. To właśnie oni budowali od podstaw naszą Małą Ojczyznę, w której żyjemy i rozwijamy się. To właaśnie oni tworzyli tożsamość dziedzictwa kulturowego i historycznego przeniesionego z tzw. „kresów” z miejscem, gdzie przyło im żyć. W końcu to właśnie im zawdzięczamy to, że tu jesteśmy i miejsce to stało się naszą Małą Ojczyzną, z której jesteśmy tak dumni. Prelekcję, czy raczej prezentację, wzbogaciła wystawa IPN Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN w Szczecinie, pt.: „W poszukiwaniu nowego domu. Migracje ludności na Pomorzu Zachodnim w latach 1945-1950.” Kolejnym występującym był ks. Wiesław Hnatejko CR proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Złocieńcu prezentujący niezwykłą historię obrazu Matki Bożej Opiekunki Rodzin, który intronizowany został 25 marca 2011 r. w złocienieckiej parafii. Obraz, który znajdował się w Felsztynie, miejscowości położonej na dawnych terenach Rzeczpospolitej Polskiej, aż do przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w., kiedy to potajemnie został stamtąd wywieziony, w specjalnie do tego celu skonstruowanej walizce, i ulokowany w małym, drewnianym kościółku we Wrocance skąd powędrował w 2010 r. do Złocieńca zatrzymując się tylko na chwilę w Krakowie, gdzie został poddany konserwacji. Kolejną prelegentką była Pani Ewa Kilian, nauczycielka historii w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych im. gen. Władysława Andersa w Złocieńcu. Zaprezentowała ona, i tu rzecz godna szczególnej uwagi, wraz z niezwykle zaangażowaną w temat młodzieżą realizację działania edukacyjnego, pt.: „Czy wiesz skąd pochodzisz?” Prezentacja była swoistym kolażem wielu form przekazu, a więc były to wystąpienia werbalne, prezentacje multimedialne i wystawa pt. „Dom utracony… Dom zyskany… Kresowe korzenie.” Niezwykle wciągająca formuła i jeszcze bardziej ciekawy temat wrz z zaangażowaniem, pełnym ekspresji, młodzieży, która niezmiernie rzadko interesuje się takimi zagadnieniami, sprawiły, że odbiór publiczności był bardzo ciepły, sympatyczny, a momentami wręcz entuzjastyczny. Ostatnią występującą była Pani Lucyna Jabłońska, wicedyrektor Szkoły Podstawowej w Drawsku Pomorskim. Poruszyła ona temat bardzo ważny i często kontrowersyjny, a zatytułowany: „Kresy. Korzenie polskiej kultury.” Temat trudny, lecz dzięki wrodzonej subtelności i empatii p. Lucyny, zaprezentowany w sposób łatwo przyswajalny. Nie ma też wątpliwości, że przyczyniło się do tego to, że cała prezentacja, zresztą bogato ilustrowana, oparta była o historię rodziny p. Lucyny Jabłońskiej i jej własne przeżycia i doświadczenia. Niewątpliwie poruszone tematy oraz formy ich przedstawienia natchnęły wielu uczestników spotkania do głębszego zaciekawienia się historią i korzeniami swoich rodzin. W Siemczynie, jak zawsze są jakieś niespodzianki, tak było i tym razem. Otóż Sołtys Michał Olejniczak wraz z młodzieżą i mieszkańcami wśi, ubrani w stroje z okresu budowy pałacu w Siemczynie czyli XVIII w. przy dźwiękach gitarowej muzyki, ze śpiewem i tańcem wprowadzili wieniec dożynkowy, który prezentowany miał być na Ogólnopolskich Dożynka Prezydenckich w Spale. Wydawałoby się, że było już dużo, bo było, ale nie… otóż Panie postanowiły dać nam wszystkim coś więcej. Coś bardziej namacalnego i interaktywnego. Otóż całość wydarzenia zamknęła się, choć raczej rzekłbym rozpoczęła, biesiadą kresową, gdzie przy wspólnym śpiewaniu, degustacji kresowych potraw było mnóstwo czasu i możliwości do dyskusji, dzielenia się swoimi odczuciami, doświadczeniami i historiami. Tak też się stało. Była to oczywista uczta zarówno dla ciała, jak i ducha, która zaangażowała wszystkich przybyłych gości. A poniżej kilka ilustracji z tego niezwykłego i jakże ważnego dla nas wszystkich, Polaków, mieszkających na Pomorzu Zachodnim spotkania.
XVI. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XVI Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 13 maja 2017 r. w sali koncertowo-konferencyjnej (Kamiennej) Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie. Wydarzenie rozpoczęło się o godzinie 16.00. Otworzył je Prezes i Wiceprezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie witając przybyłych słuchaczy (ok. 80 osób) oraz występujących gości. Tym razem spotkanie rozpoczęła dr Janina Kochanowska, która z ogromną swobodą i wręcz w gawędziarski, wciągający sposób zaprezentowała temat pt.: „Powojenne dziedzictwo pomorskie: czy dostrzegane i doceniane?”. Prezentacja ta uświadomiła mi, ale sądzę, że także wszystkim zgromadzonym odbiorcom, jak często przechodzimy obok niezwykłych realizacji uwieczniających mijające chwile nie zwracając w ogóle na nie uwagi lub traktując jako coś tak naturalnego w naszym otoczeniu, iż nagły brak tego lub tych elementów uświadamia nam, że nie były one ulokowane w tych miejscach od zawsze i na zawsze. Często okazuje się, że jest już za późno na takie refleksje. Wiceprezes, Bogdan Andziak powitał i przedstawił także młodą, lecz jakże utalentowaną artystkę Sonię Mikołajczyk, która w swojej sztuce łączy niezwykle trudną sztukę malowania akwarelami z grafiką komputerową i nie tylko. Po przerwie, pełnej dyskusji przy zaprezentowanych, gościnnie przez grupę art4art w Galerii Kamiennej, pracach młodej twórczyni niecodziennych obrazów wystąpił nietuzinkowy i niesamowicie inspirujący Less R. Hoduń. Folwarczna Sala Kamienna gościła już tego człowieka renesansu wraz z zespołem Helless w listopadzie ub. roku. Tym razem Less wprowadził słuchaczy w tajemniczy świat swoich pasji i zamiłowań potwierdzając raz jeszcze jak adekwatnym do jego osoby jest określenie „człowiek renesansu”. Zaprezentował nam swoje działania w obszarze literaruty, grafiki, muzyki, działalności artystycznej i zawodowej przekraczając w sposób subtelny i niemalże niedostrzegalny granicę między rzeczywistością a obszarami nieznanymi lub jak wolimy nie do końca poznanymi. Zjawiska nadprzyrodzone, goście z kosmosu, ingerencja nieznanych sił, energii, mocy… niewytłumaczalne, a w interesujący sposób namalowane barwami nie krzykliwymi i wulgarnymi, lecz dojrzale kojącymi i inspirującymi do przemyśleń. To efekt drugiej części prezentacji Lessa R. Hodunia, którą po przerwie technicznej kontynuował dzwiękami autorskiego recitalu, prezentując także, między swoimi utworami i kompozycjami dwa popularne covery. Kamienie i cegły „Sali Kamiennej” jeszcze po ostatnich brzmieniach muzyki i niezwykłego głosu występującego wokalisty pobrzmiewały żegnając nas tego wieczoru… Było to ostatnie wiosenne spotkanie kulturalne roku 2017.
XV. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XV Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 8 kwietnia 2017 r. w sali koncertowo-konferencyjnej (Kamiennej) Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie. Spotkanie rozpoczęło się o godzinie 16.00. Otworzył je Wiceprezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie Bogdan Andziak gorąco witając licznie przybyłych gości (ok. 140 osób). Zaprosił do wprowadzenia w klimat tego dnia Prezesa Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie Zdzisława Andziaka, który podkreślił niecodzienność tego wydarzenia ze względu na to, iż jest to piętnaste już spotkanie kulturalne i jak większość poprzednich i to cieszy się dużą frekwencją ludzi pragnących poszerzać swoje horyzonty. Prezes nie omieszkał przywitać każdego z uczestników prezentujących swoje działania. Tym razem rozpoczął od prelekcji na temat „Ciekawych drzew i krzewów Drawska Pomorskiego i siemczyńskiego parku” Pan Grzegorz Kruczek, nauczyciel biologii i miłośnik przyrody z Drawska Pom. Prelekcja ilustrowana pieczołowicie dobranymi ilustracjami z Drawska Pom. i Siemczyna wniosła wiele interesujących wątków dotyczących otaczającej nas każdego dnia roślinności i zadrzewień, na które nie zwracamy uwagi, a niekiedy wręcz nie mamy wiedzy, jak interesujące okazy ozdabiają skwery i trawniki, które wielokrotnie mijamy. Wątek siemczyńskiego parku w swojej koloraturze i bogactwie mógłby stanowić temat odrębnego wystąpienia został jednak zaakcentowany ze względu na unikatową w swoim kształcie aleję grabową, jako jedną z trzech, obok Kołobrzegu i Złocieńca, zlokalizowanych na terenie województwa zachodniopomorskiego. Po prelekcji przedstawiona została i poproszona o krótką autoprezentację młoda artystka malarka Natalia Szynal. Niezwykle skromna zaprezentowała wernisaż pt. „Pejzaże zapamiętane”. Obrazy, których namalowanie inspirowane było przez impresje i doznania przyrodnicze młodej artystki na terenie Pojezierza Drawskiego. Przybyli goście podczas przerwy, przy lampce wina lub filiżance kawy podziwiali i dyskutowali na temat obrazów tak między sobą, jak i z samą autorką tychże. Po przerwie technicznej podczas której na scenie i przed nią „zainstalowała” się mówiąc kolokwialnie Młodzieżowa Orkiestra Dęta ze Szkoły Podstawowej w Drawsku Pomorskim rozpoczęła się istna uczta muzyczna dla miłośników tego rodzaju muzyki, ale także dla tych wszystkich, którzy odbierają orkiestry dęte w innym zgoła wymiarze. Wszyscy przekonaliśmy się, że pod przewodnictwem świetnego kapelmistrza i równocześnie nauczyciela muzyki w tej szkole Pana Tomasza Stawickiego, orkiestra zdołała wprowadzić nas zarówno w klimaty poważne i nastrojowe, jak i lekkie, wręcz frywolne lecz nie spłycone. Cóż za cuda czynią wytrwałe ćwiczenia i zapał, którego jak było widać młodym członkom orkiestry nie brakowało. Warto dodać, że najmłodszy artysta w tejże orkeistrze ma pięć lat. Samo to stanowi o mistrzostwie prowadzącego orkiestę Pana Tomasza i zapale młodych, utalentowanych ludzi. Po występie, który zakończył się owacjami słuchaczy na stojąco i bezwzględnym bisem, Prezes i Wiceprezes HSS w asyście najmłodszych miłośników Pałacu w Siemczynie i spotkań kulturalnych wręczyli prelegentowi i artystom upominki jakże właściwe dla tego miejsca i tego rodzaju spotkań. Były to wydane drukiem przez Henrykowskie Stowarzyszenie w Siemczynie Zeszyty Siemczyńsko-Henrykowskie, periodyk krzewiący historię, kulturę i sztukę regionu, a także prezentujący aktualności i wydarzenia w regionie i nie tylko. Było to przedostatnie spotkanie kulturalne przed wakacyjną przerwą. Jakże ciekawi jesteśmy czym zaskoczą nas gospodarze na ostatnim, wiosennym jeszcze spotkaniu.
XIV. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XIV Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 18 marca 2017 r. w sali koncertowo-konferencyjnej (Kamiennej) Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie. W związku z nadchodzącą wiosną spotkanie rozpoczęło się o godzinie 16.00. W kilku zdaniach wiceprezes Henrykowskiego Stowarzyszenia w Siemczynie przedstawił program tego wydarzenia obecnym gościom. Tradycyjnie nie zabrakło prelekcji lecz jakże innej w swej formule niż bywało to dotąd. Takie też były odczucia obecnych słuchaczy. Raz, że temat bardzo interesujący, a mianowicie „Śladami odkryć profersora Otto Puchsteina” urodzonego w Łobzie, gdzie mieszkają prelegenci i po długich wojażach tamże pochowanego. Jak wspomniałem prelekcja była inna, gdyż pomimo, iż ilustrowana, stała się bardziej gawędą i opowieścią niż wykładem czy prelekcją naukową. Opowieść ilustrowana na ekranie wciągnęła odbiorców w świat historii i swoistej magii. W tak wspaniały sposób do świata historii i odległych nam geograficznie kultur zabrała nas Lidia Lalak-Szawiel ze swoim mężem Czesławem Szawielem. Skąd inąnd sami przewędrowali po świecie niezliczoną liczbę kilometrów poznając różne kultury, obyczaje, legendy i historię. I tym razem dzięki aktywności założycielki grupy artystycznej „art4art” Jadwidze Adrianowskiej mogliśmy podziwiać piękne obrazy artystki plastyka Ewy Kamińskiej-Mikołajczyk. Wernisaż ten cieszył sie dużym zainteresowaniem o czym może świadczyć duża liczba sprzedanych tego wieczoru prac Pani Ewy. Uwieńczeniem była inna forma przekazu artystycznego, a mianowicie taniec i śpiew. Taniec i śpiew w wykonaniu Zespołu Pieśni i Tańca z 40-letnią tradycją pochodzącego z drawska o nazwie „Diabaz”, tak jak Stowarzyszenie Artystyczne, które powołało zespół do życia, a którego Prezesem jest Bartosz Bolewicz. Wieloletnie doświadczenie członków zespołu widać było w staranności przygotowanego występu, że nie wspomnieć o przepięknych strojach jakże bogatych w elementy regionu drawskiego (hafty, kolory, kompozycje). Niezmiernie ważnym i wzbogacającym występ zespołu był opis strojów oraz tańców, o których to mówiła Pani Jolanta Bułczyńska-Parol, choreograf i instruktor zespołu. Wiele elementów strojów, jak się okazało, ma swoje głęboko ukryte znaczenie, o którym wiedzą nieliczni. Wspomnieć tutaj choćby o poziomych pasach na strojach tancerek wyrażających smutek po rozbiorach Polski. Podobnie i z tańcem. Na przykład Kujawiak taniec ludowy jest także tańcem miłości. Dużo można by opowiadać, ale przecież po to było to spotkanie by osobiście to usłyszeć i poznać historię. Dlatego warto tutaj zwrócić uwagę, że tancerze zespołu byli po prostu fantastyczni, bez względu na wiek. Widać, że to co robią to nie jest wyuczona sztuka lecz swoiste głębokie przeżywanie przez nich tego czym się dzielą z widownią. Zaś aspekt śpiewaczy to zacytuję przyjaciółkę Pałacu w Siemczynie Panią Lucynkę: „Kapela i śpiewające panie porwali publiczność do wspólnych śpiewów. Z tego spotkani wyszłam oczarowana.” Wierzę, że podobnie inni goście, a niech to będzie zachętą do uczestnictwa Państwa w kolejnych comiesięcznych Henrykowskich Spotkaniach Kulturalnych w Siemczynie. Tym razem z dobrodziejstw spotkania w tym dniu skorzystało ok. 130 gości.
XIII. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XIII Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 18 lutego 2017 r. w sali koncertowo-konferencyjnej (Kamiennej) Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie. Dla wcześniej przybyłych gości 40 minut przed rozpoczęciem spotkania prezentowane były realizacjie filmowe z roku 2016 z Pałacu w Siemczynie i odkryć wokół niego oraz z roku 2012 z obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa w Siemczynie. Równocześnie można było oglądać wystawę fotografii Adama Myśkowa ze Szczecina oraz wystawy czasowe prezentowane w Sali Kamiennej. O godzinie 15.00 prowadzący spotkanie wiceprezes HSS Bogdan Andziak zaprosił dr Zbigniew Mieczkowskiego do zaprezentowania swojego, niezwykle interesującego wykładu nt. rzeki Drawy i 100-lecia elektrowni wodnej w Borowie. Oba tematy byly bogato ilustrowane zdjęciami i mapami. Po przerwie kawowej podczas której zebrani żywo dyskutowali na temat prelekcji oraz podziwiali sztukę fotografii prezentowaną na Sali Kamiennej oraz obrazy na Sali Ceglanej wystąpił zespół o zagadkowej nazwie „Incydent”. Jak się okazało od incydentu pierwszego wspólnego koncertu minęło 10 lat, a zespół jak było widać i słychać na koncercie doskonale się zgrał i prezentuje bardzo szeroki repertuar, słowem dla każdego coś dobrego. Piosenki zagrane i zaśpiewane przez zespół. pomimo deszczowej i sennej pogody, ożywiły publiczność czego dowodem mogły być końcowe bisy i ogólna świetna atmosfera po obu stronach sceny. Skład zespołu to: Joanna Dzieciątkowska – wokal, Maciej Wiśniewski – wokal i gitara, Piotr Sztuk – gitara basowa, Piotr „Kazik” Korczewski – gitara i Grzegorz Darski – perkusja. Tym razem po stronie publiczności zagościło ok. 70 osób.
XII. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XII Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 21 stycznia 2017 r. tradycyjnie w Zespole Pałacowo-Folwarcznym w Siemczynie. Rozpoczęciem było otwarcie (wernisaż) wystawy malarstwa Jerzego Łapucia, którego prace wyeksponowane zostały w Sali Kamiennej folwarku, zaś pierwszą część spotkania otworzył dr Eryk Krasucki, który swoją opowieścią nawiązał do własnych wspomnień z dzieciństwa, tj. do dwóch kasztanowców, nota bene posiadających zdrowotne właściwości, rosnących na dziedzińcu szkoły podstawowej w Drawsku Pomorskim. Wokół tego wspomnienia umieścił początek opowieści o tym, czym jest regionalizm. W życiu każdego człowieka ważne jest to, by uświadomił najpierw sobie, a potem dzieciom i młodzieży, czym jest miejsce i czas w którym żyjemy. Ponieważ to, co nas otacza tworzy i kształtuje nas. Jesteśmy, poniekąd, wytworem miejsca, pamięci, przyrody, ulic, po których się poruszamy, budynków, które mijamy. Temat ten podjęła w swojej części prezentacji wicedyrektor Szkoły Podstawowej w Drawsku Pom. p. Lucyna Jabłońska. Rozpoczęła ona od podzielenia się ze słuchaczami swoją obserwacją z podwórka szkolnego. Powiedziała, że brak znajomości miejsca skąd pochodzą przejawia się u dzieci tym na przykład, że zapytane jaka rzeka płynie przez Drawsko mówią – Wisła. Stąd też potrzeba podejmowania działań w kierunku budowania tożsamości poprzez pomoc dzieciom doświadczania tego, co je otacza i uświadamiania im znaczenia tego właśnie dla ich rozwoju. Produkt prezentowany podczas prezentacji w postaci zeszytu – kart pracy ma pomóc nauczycielom w przekazaniu dzieciom magii miejsca, w którym się urodziły. Ma pomóc dziciom odkryć ich korzenie oraz znaczenie otaczających je symboli w postaci herbów, nazw ulic, pamięci miejsc związanych z tym co bylo przed nami, ale pokazać też to co sami obecnie tworzymy, np.: obiekty sportowe, biblioteki, muzea, itp. Wielu z nas, dorosłych, powinno najpierw przejść taką edukację, aby krzewić te dobra w umysłach najmłodszych. Po przerwie kawowej publikę rozgrzał dynamiczny i pelen energii zespół FALKENBLUES. Licznie, bo w ponad 150-osobowej grupie, zgromadzeni goście nie mogli narzekać na nudę i z pewnością spotkanie to przyczyniło się do rozpoczęcia wielu dyskusji nie tylko w kuluarach Zespołu Pałacowo-Folwarcznego w Siemczynie, ale i w rodzinnych domach obecnych na nim uczestników. I taki cel przyświecał i przyświeca inicjatoram Henrykowskich Spotkań Kulturalnych w Siemczynie.
XI. Henrykowskie Spotkania Kulturalne
XI Henrykowskie Spotkanie Kulturalne odbyło się 10 grudnia 2016 r. tradycyjnie w Zespole Pałacowo-Folwarcznym w Siemczynie. Na sali zebrało się ok. 110 osób. Tym razem wydarzenie rozpoczęli archeolodzy z Muzeum w Koszalinie przedstawiając niezwykle interesujące odkrycia archeologiczne regionu. I tak kolejno Tomasz Choroba, skądinąd związany także zawodowo z Muzeum Narodowym w Szczecinie, zaprezentował niezwykle interesujące odkrycie grobów olbrzymów pod Piasecznem. Archeolog Andrzej Kasprzak przedstawił zagadnienie kamiennych kręgów w Pławnie, które można określić jako miejsce magiczne i niezwykłe. Natomiast świetny i elokwentny archeolog Andrzej Kuczkowski zaintrygował sluchaczy najnowyszymi odryciami archeologicznymi w okolicach Siemczyna, tj. wczesnośredniowiecznymi grodziskami. Po tej dawce historii i archeologii z regionu Starosta Drawski Stanisław Kuczyński przypomniał o prężnych działaniach eksploracyjnych programu „Jezioro Tajemnic” i oficjalnie przekazał, jedno z najcenniejszych jak dotąd znalezisk w ramach programu, tj. kamienny toporek sprzed ok. 7000 lat, na ręce Andrzeja Kuczkowskiego reprezentującego Muzeum w Koszalinie. Od teraz wszyscy zwiedzający muzeum będą mogli podziwiać artefakt pochodzący z regionu Pojezierza Drawskiego. Po przerwie kawowej, jak zwykle okraszonej wymianą zdań i niekończącymi się dyskusjami uczestników nastał czas na część artystyczną i tu na wysokości zadania stanął znamienity chór PROFVOICES ze Złocieńca pod dyrekcją p. Doroty Gadziny. Członkami chóru są w większości nauczyciele ze Złocieńca i okolic. I tym razem Spotkania Kulturalne, ostanie w 2016 roku dały wiele przeżyć zarówno intelektualnych, jak i duchowych wszystkim uczestnikom wydarzenia.